Beiden hebben we Stephen Billett een keer ontmoet tijdens een van zijn bezoeken aan Nederland. Wat gelijk aan hem opvalt is, dat hij zo toegankelijk is. In het gesprek ontdekken we onze wederzijdse passie voor het bestuderen van leerprocessen in dagelijkse werkervaringen om deze slim in te zetten in de ontwikkeling van een beroep of een professie.
Werkleren
Wij waarderen in zijn werk drie dingen. Ten eerste de schitterende taal waarmee hij zichtbaar maakt hoe de elementen waaruit leerprocessen bestaan, elkaar wederzijds beïnvloeden. Woorden als affordances en suggestions van de werkcontext en agency en engagement van de lerende, bieden ruimte aan wat op een natuurlijke manier bestaat, niet altijd gezien, gekend of gewenst is, maar er wel toe doet als het om werkleren gaat.
Ten tweede waarderen wij het idealisme, de diepgang en de emancipatie waarvan het werk van Billett getuigt.
Tot slot vinden we het holistische perspectief zeer waardevol. Hij verbindt de binnen- en buitenwereld door werkende mensen als onderdeel van een systeem te beschouwen. We zijn verbonden in een groter geheel, hebben daar in meerdere of mindere mate bewust voor gekozen en staan er meer of minder mee in verbinding. Dit systeem is geen vaststaand iets: we hebben er écht invloed op, sterker nog, we maken het samen in de relaties die we vormen.
Maar het is niet alleen onze persoonlijke fascinatie die het werk van Billett belangrijk maakt. Er zijn andere auteurs die hebben laten zien dat het leren van mensen is ingebed in de context van de gemeenschap waar zij deel van uitmaken. Wat Billett toevoegt aan deze theorieën over gesitueerd leren, is de invloed van het individu, de lerende zelf, en het inzicht dat leren op het werk niet vanzelf tot de gewenste leerresultaten leidt. Het model voor werkleren van Billett nodigt vormgevers van leerprocessen uit na te denken over welke werksituaties voor welk individu tot de gewenste leeropbrengsten zullen leiden. Het brengt een element van sturing in het denken over leren op het werk, waar in andere theorieën het accent veel meer op het toevallige, informele leren ligt. Het model van Billett helpt te verklaren waarom werkleren soms wel en soms niet tot de gewenste leerresultaten leidt. Op die manier draagt het model bij aan het vergroten van de effectiviteit van leren op het werk. Het model is evengoed toepasbaar op het informele leren van werknemers in bedrijven als op het meer formele leren van stagiaires die vanuit een opleiding participeren in werkleerprocessen.
Biografie van Stephen Billett
Stephen Billett heeft gewerkt als docent en manager in het beroepsonderwijs.
Met zijn gang naar de Griffith University in Australië in 1992 beoogt hij om door wetenschappelijk onderzoek het verloop van leerervaringen in het werk beter te begrijpen. Vele industriesectoren kennen geen formele opleiding die mensen in de gelegenheid stelt om bekwaamheden te ontwikkelen die ze nodig hebben voor hun beroep en tóch hebben werknemers die. Dat houdt hem bezig. Met zijn uitgebreide serie casestudies in diverse werkcontexten vooral in het midden- en kleinbedrijf en ook in de praktijkcomponent van het beroepsonderwijs, ontwikkelt hij gaandeweg een model voor leren in het werk: ‘workplace pedagogic practice’ oftewel, door ons vrij vertaald, werkleren.
Geef een reactie